O barierach w poszukiwaniu zatrudnienia pisałam jakiś czas temu (tutaj). Dziś chciałabym zastanowić się, co takiego możemy uczynić, aby tych barier nie było. Oto kilka przykładów, które najczęściej wskazują moi kursanci, jako własne bariery:- wiek - bez względu czy mowa o osobie dojrzałej, czy o osobie młodej, moja rada jest jedna - odpowiednia argumentacja i wskazywanie zalet każdej z grup wiekowych. Głównym problemem ludzi młodych jest brak doświadczenia zawodowego. Wskazanie szybkości i łatwości w uczeniu się, dynamizmu w działaniu, chęci poszerzania swojej wiedzy i rozwoju własnych kompetencji czy energii i ciekawych pomysłów - te zalety mogą okazać się kluczowe dla tej grupy wiekowej. Osoby dojrzałe z pewnością wskażą na ukształtowaną sytuację rodzinną, odchowane dzieci, bogate doświadczenie zawodowe, solidność i znajomość norm postępowania w sytuacji zawodowej. Tak naprawdę każda grupa wiekowa ma swoje zalety i wady. Wskazujemy oczywiście to, co pozytywne. Oczarować pracodawcę można w każdym wieku, należy uczynić to tylko umiejętnie.
- nieśmiałość w kontaktach z pracodawcą - czasem bywa tak, że konieczność nawiązania kontaktu z pracodawcą, czy to bezpośredniego, czy telefonicznego, może okazać się dla kogoś sytuacją problemową. Moja rada będzie dotyczyć symulacji rozmów kwalifikacyjnych z możliwością nagrania ich na kamerę. Taka forma pozwoli oswoić się z zadawaniem pytań, ale pozwoli również na spojrzenie na siebie nieco z "boku". Inną formą mogą być aplikacje na dobrowolne stanowiska pracy, byle dawały one możliwość zaproszenia na rozmowę. Realność rozmów pozwala na otworzenie się w relacjach pracownik-pracodawca, ale również pozwala na przygotowanie się do kolejnych rozmów.
- wysokie wymagania pracodawców - dążenie do ciągłego rozwoju powinno stać się dla osoby poszukującej pracy ważnym celem. Rozwój rozumiemy tutaj jako ciągłe poszerzanie wiedzy fachowej czy specjalizowanie się w swojej dziedzinie. Niedostateczne kwalifikacje mogą być przeszkodą w zdobyciu ciekawej pracy.
- stres przed rozmową kwalifikacyjną - o stresie pisałam już jakiś czas temu. Sposoby walki są indywidualne dla każdego. Jak z nim walczyć? Propozycje znajdziecie tutaj.
- konkurencja na rynku pracy - konkurencja jest nieodłącznym elementem procesu poszukiwania pracy w dzisiejszych realiach rynku pracy. Ważne będzie bardzo dobre poznanie siebie, swoich zasobów, aby przedstawić pracodawcy to, co w nas najlepsze, coś co wyróżnia nas spośród innych. Pewność siebie, dynamizm działania, doświadczenie, osiągnięcia zawodowe, realizacja ciekawych projektów - między innymi tym starajmy się zaciekawić przyszłego pracodawcę. Ponieważ faktycznie nie znamy konkurencji, należy bazować na swoich najważniejszych atutach.
Barier oczywiście jest dużo więcej. Bez względu na to, czy bariery pojawiają się ze strony osoby poszukującej pracy, czy wynikają ze specyficznych warunków rynku pracy - to od osoby poszukującej zatrudnienia zależy w jaki sposób sobie z nimi poradzi.
Życzę owocnego przezwyciężania własnych barier związanych z rynkiem pracy :)
Dla przypomnienia:
Witaj, nie widzę innej drogi skontaktowania się z Tobą, więc piszę tutaj. Mam nadzieję, że to zobaczysz. Szukam kogoś kto by mi profesjonalnie pomógł/doradził. Zastanawiam się nad zmianą zawodu lub znalezienie dodatkowej pracy, którą mogłabym z nim łączyć. Nie znam sytuacji rynku pracy. Chciałabym żebym ktoś ze mną usiadł, zrobił wywiad, sprawdził w czym jestem mocna/słaba i powiedział w jakich gałęziach rynku ktoś mógłby ewentualnie kogoś takiego potrzebować. Więcej szczegółów mogę udzielić prywatnie.
OdpowiedzUsuńCzy ewentualnie chciałabyś się tego podjąć lub mogłabyś kogoś polecić? Spotkanie musiałoby się odbyc drogą elektroniczną lub pomiędzy Świętami i Sylwesterm na Górnym Śląsku.
Mój adres mailowy anna.katynska@gmail.com
Pozdrawiam, Ania
Witam serdecznie. Postaram się odezwać na wskazanego maila w najbliższych dniach i pewne rzeczy podpowiedzieć. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńKonkurencja na rynku pracy jest po prostu destruktywna. Znam wiele osób, które szuka i szuka. Chodzą na rozmowy na których są tłumy kandydatów. Maja po prostu dość. To jedna z większych barier.
OdpowiedzUsuńsuper blog ..widzę ze pani ma podejście pojecie ..chciałam prosic o pomoc..Straciłam pomysł na siebie
OdpowiedzUsuńNie wiem czym mam się zająć
Interesuje się medycyna sportowa elementami prewencji fizjoterapeutycznej
Boje się nudy i wykonywania monotonie czynności ludzi którzy narzekają wiecznie bez zainteresowań
W domu gotuje (ale zdrowotnie)nie przemysłowo
Na pytanie czym się zajmuje (nie wiem co odpowiedzieć)bo interesuje się wieloma dziedzinami w skrócie żywienie i ćwiczenia wpływ na zdrowie i samopoczucie człowieka zdrowego
Jestem po studiach AWF skończyłam je 3 lata temu. Kształciłam sie w w celu bycia fizjoterapeuta, ale po drodze lapnęłam kontuzje palca ,który uniemożliwia mi masowanie, a do tego skóre mam wrażliwą i łapie przeróżne uczulenia(po prostu ogień)Dietetyka interesuje się od zawsze tyle ze nie mam papierów z tej dziedziny .
Sama dziedzina jest trudna (bywa frustrujące bo trzeba kształtować charakter i nawyki pacjenta nie jest tyko jem nie jem i już)ludzie tego nie rozumieją ,jak nie rozumieją fizjologii ,przyzwyczajeni do łatwizny tabletek.. Denerwuje się bo te prace traktuje osobiście (efekt pasji)boje się ze praca będzie wkradać mi się do domu
I tu moja myśl zajmować się czymś zupełnie innym ..ale nie mam pomysłu na siebie
Pisze coś a la blog żeby się oczyścić z tej wiedzy i zająć się czym co da mi chleb
https://www.facebook.com/sylwia.kowalska.14224
Mam 27 lat i jest mi wstyd ze nie pracuje
Wałczyłam o zdobycie wiedzy która nie jest popularna ..ale jest szalenie ważna
Jestem dumna z tych wiadomości ..bo pozwalają mi czuć się bezpieczniej w życiu(ochrona zdrowia)mam wpływ na swoje życie tyko musze świadomie podejmować decyzje związane z codziennym życiem
Złoszczę się jak jakaś kelnerka powie mi ze sobie pracy nie znalazłam…(stoję w miejscu)
Nie wiem co zrobię jak facet mojego życia zapyta się czym się zajmuje(bo nie zajmuje się niczym co by przynosiło pieniądze)czyli zajmuje się niczym ważnym ehhh
Ktoś powie ze pieniądze nie liczą się w miłości …może nie ale dają niezależność ułatwiają życie dają możliwości podnoszą wiarę w siebie ..w konsekwencji związek ma łatwiej (źle się dzieje jak tylko facet zarabia ,babka głupieje w domu a ja nie chce tego)
Jeśli nie będę miała gruntu pod nogami się nie odbije i nie polecę(czyli nie założę rodziny nie wyjdę za mąż się nie będę miała dzieci )smutne
Nie chce być wyrzutkiem społeczeństwa i żyć na garnuszku państwa …jestem na wyżywieniu rodziny rodzina powoli zaczyna się wstydzić mnie
Chce pracować..i być dobrym pracownikiem
nie wiem gdzie się zgłosić..g.sylwia102@gmail.com pozdr
Witam:)
UsuńRzeczywiście stan pozostawania bez pracy może być ciężki dla naszego samopoczucia. Pomysły, które mogłabym podpowiedzieć na tu i teraz to:
- próba nawiązania współpracy z fundacjami zajmującymi się interesującą dziedziną (można je szukać we własnym mieście pod nazwą organizacje pozarządowe lub szukać na stronach NGO)
- stworzenie listy miejsc (w miejscu zamieszkania i do około 30 km od niego) do których można byłoby się udać i złożyć swoją aplikację lub porozmawiać z właścicielami na temat ewentualnej współpracy- polecam tutaj strony Panorama Firm, szukać proszę gabinetów zdrowej zywności, gabinetów odnowy, gabinetów fizjoterapii, itp.
- udział w projektach typu "Kariera na start", "Graj o staż" itp. - są to projekty lub konkursy, które mobilizują do działania, bo trzeba się trochę wykazać własną inicjatywą w dostaniu jakiejś możliwości,
- sugeruję zarejestrowanie się w Powiatowym Urzędzie Pracy (odpowiednim do swego miejsca zamieszkania) i na początku udać się do doradcy zawodowego, aby zidentyfikował Pani problem, zbadał potrzeby i aby wspólnymi siłami coś udało się wypracować,
- Urzędy Pracy dają również możliwość odbycia stażu (można o staż ubiegać się samemu w wybranej dla siebie placówce) lub szkolenia (jeśli czuje Pani, że czegoś potrzeba aby się rozwijać w interesującej dziedzinie)
- w Urzędach Pracy polecam także Kluby Pracy i zajęcia tam odbywające się, któe przygotowują do większej efektywności na rynku pracy, jak również motywują i wspierają do wzmożonej aktywności.
- proszę zadbać o swój stan psychiczny!!!! Koniecznie!!!! Proszę poszukać dobrego psychologa, lub osobę, która Panią motywuje a nie dołuje. Wsparcie jest bardzo konieczne.
Gdyby miała Pani jakieś pytania, można pisać na doradca.1985@gmail,com
Pozdrawiam i życzę dużo motywacji do zmiany swojej sytuacji.
starość ne radość
OdpowiedzUsuń